انواع مختلفی از کیف‌پول‌های بیت‌کوین وجود دارد.کیف‌پول‌های نرم افزاری قابل نصب روی کامپیوتر و موبایل، کیف‌پول‌های سخت‌افزاری، و کیف‌پول‌های قابل دسترس به‌صورت وب‌سایت‌های آنلاین. هرکدام از آن‌ها از نظر امنیت، راحتی در استفاده، و رعایت حریم خصوصی ضعف و قوت‌هایی دارند که کاربران باید آن‌ها را بررسی کنند.
یک راه نسبتا امن برای ذخیره بیت‌کوین، استفاده از کیف‌پولی است که اختیار تام بیت‌کوین‌ها را به دست صاحبش می‌سپارد. در همین حال راحت‌ترین راه برای شروع این است که یک کیف‌پول رایگان روی تلفن همراه نصب شود. برخی از این نوع کیف‌پول‌ها هم در بخش منابع تکمیلی فهرست شده‌اند.
اولین کار بعد از نصب و راه‌اندازی یک کیف‌پولِ بیت‌کوین، ساختن یک نسخه پشتیبان است که به «کلمات بازیابی» (کلماتی که اطلاعات موردنیاز برای بازیابی کیف پول بیت‌کوین در آن‌ها ذخیره شده است. تعداد این کلمات معمولاً ۱۲ یا ۲۴ کلمه است. - م) معروف هستند. اگر به هر دلیلی کیف‌پول از بین برود می‌توان از این کلمات برای بازسازی مجدد آن استفاده کرد. معمولاً آن‌ها را روی یک تکه کاغذ می‌نویسند. کیف‌پول با استفاده از این کلمات به‌طور کامل بازیابی می‌شود، پس باید در یک جای امن از آن‌ها نگهداری کرد. با این کلمات باید مثل شمش طلا یا الماس رفتار کرد و در حفظ آن‌ها کوشید چون ارزش قابل‌توجهی دارند. با پیشرفت فن‌آوری، کیف‌پول‌های جدید بر سهولت در استفاده، کاربرد، امنیت، و رعایت حریم خصوصی تمرکز خواهند کرد.
یک کیف‌پول بیت‌کوین بعد از راه‌اندازی اولیه می‌تواند یک آدرس منحصر به فرد به ازای هر تراکنش بسازد. این روش با روش معمول پرداخت‌های بانکی که هر مشتری فقط یک شماره حساب دارد، متفاوت است. بیت‌کوین با استفاده از این آدرس‌های منحصربه‌فرد مربوط به کیف‌پول کاربران، بهتر می‌تواند از حریم خصوصی آن‌ها محافظت کند.
همان‌طور که در قسمت «چرا صرافی‌های بیت‌کوین هَک می‌شوند؟» شرح دادیم، اگر سرمایه‌گذاران بیت‌کوین‌هایشان را در صرافی‌هایی آنلاین نگهداری کنند در معرض خطر هَک شدن خواهند گرفت. برداشت و انتقال بیت‌کوین‌ها به کیف‌پول شخصی بعد از خرید، این ریسک را از بین می‌برد.
منبع: کتاب کوچک بیت‌کوین، ترجمه الف. آزاد و دیگران، وبسایت منابع فارسی بیت‌کوین